POETLESHJANGA NEW YORKUJe e "marrë" moj kumbarese dy kunguj në dorë ke marrëja heq farat nji nga njie i rras brenda rakindoca raki Skrapariqë ta pijë plaku dhe djaliqë ta pijë edhe krushqia.Kofshët, qafa edhe brinjadashit të pjekur të mos i mbesëkur tërë SHASHK-en e shkrimtarëvekryekrushku do ta thërresëtym do dalë ndër palikarëndër poetët katundarëca kokëqypa rapsodikëqë sa shkelen në Amerikëi thanë vetes jam shkrimtarjam poet e jam kryetarpor kur ishin në Shqipëritë bëj bè moj perri...Zonjë me fal se kjo fjalënjë poeti s'i ka hijepo ç'ti bëjmë kur hamë fasulenë ditë kreshme perendiejemi njerëz mëkatarëbetejat i bëjmë me fjalëa dëgjove, moj kumbarëqë m' ke rënë në ca mendimesikur unë të sjell mundimet'i kam zhveshur shpatullat faree të kam vënë një shkemb përrallepo pse kështu, moj hallemadhe?Një kumbare është kumuriurtë e butë plot mirësikur zeëmbel flet e shkretatek melcon hallet e vetapor kur femra bën si mashkulle lëshon zërin vetetimësi një proletare vaktinë tribuna suferinëherë zedhënse e sekretaredhe poete dhe shkrimtarender forume uturonsi Raze Syla në kamionka diçka që me ty s'shkon.Ndaj moj mike për karrikedo të them një fjalë sekretimos dëgjo çfarë thonë krushkatstrukur diku matanë detitse s'ke qënë e s'je poetepaçka vjersha rri e shkruanse poeti - i vertetipër një varg e për një fjalënatë e ditë mendon e vuannatë e ditë me to jetonsi marrok brigjeve të detitguacka fjalësh tek kerkone, kush e di a e gjen vallëpoezinë- margaritar...Ndaj moj mikja poetikemos u merr me pula e zogjas me sorra e laraskaqë të kryqezokan me çapojpor dhe vetë permbahu casepse mua s'më ke hasëmnuk kam qënë kurrë gjeneraldhe ti plaka Nice nuk jet'mi përplasësh kockat në dasëm.Tung për sot- neser këtu më ke!
© Kol Shkodrani
kokteil poetik